آب یِــــــــــک عُنصُرِ ضَــــــــــروری بَــــــــــرایِ چــــــــــای 

بحث‌ها اغلب حول محور انواع چای و تکنیک‌های دم‌کردن می‌چرخد، اما یک جنبه اساسی نادیده گرفته می‌شود: آب. اهمیت کیفیت آب در دم کردن را نمی توان اغراق کرد، زیرا تقریباً تمام دمنوش چای را تشکیل می دهد. از بررسی عباراتی مانند pH، کلرزنی، ظرفیت بافر و TDS (کل مواد جامد محلول) گرفته تا کاوش ترکیب معدنی، کتاب کلاسیک چای لو یو ، و رویکردهای طب سنتی چینی در مدیریت آب .. . علاوه بر این، ما به آزمایشات چای و آب می پردازیم و توصیه هایی برای آب بطری در ایران ارائه می دهیم. با ما همراه باشید تا اسرار ارتقای تجربه چای خود را از طریق هنر انتخاب آب کشف کنیم.

علم پشت آب و چای

برگ های چای حاوی مجموعه ای پیچیده از ترکیبات، از جمله پلی فنول ها، کاتچین ها و اسیدهای آمینه هستند . هنگامی که این ترکیبات در آب غوطه ور می شوند، برای تولید طعم ها و عطرهای متمایز مشخصه هر نوع چای با یکدیگر تعامل دارند. با این حال، کیفیت آب نقش اساسی در این فرآیند ایفا می کند. ترکیب آب می‌تواند طعم‌های متفاوت چای را تقویت یا کاهش دهد و درک تأثیر آن را ضروری می‌سازد. همانطور که همه ما می دانیم، آب از هیدروژن (H) و اکسیژن (O) تشکیل شده است که فرمول شیمیایی H2O را به ما می دهد که به طور گسترده قابل تشخیص است. با این حال، آب از موارد بسیار بیشتری تشکیل شده است. این واقعیت که این یک حلال عالی است به این معنی است که مواد مختلفی از محیط به راحتی در آب حل می شوند که همه آنها می توانند بر خواص حسی چای تأثیر بگذارند.

درک کیفیت آب

 کیفیت آب یک عامل تعیین کننده مهم در طعم و عطر چای دم شده است و عواملی مانند pH، محتوای مواد معدنی و خلوص نقش اساسی دارند. در حالت ایده آل، آب برای دم کردن چای باید در حدود سطح pH خنثی باشد و دارای ترکیبات معدنی متعادل و عاری از آلاینده هایی مانند کلر و سایر مواد افزودنی که معمولاً در آب لوله کشی یافت می شود. از آب سخت و غنی از سنگ آهک و همچنین آب مملو از اکسید کلسیم، منیزیم، سرب یا کلر که می تواند باعث ایجاد مزه سفیدکننده شود، باید اجتناب شود. در حالی که آب تصفیه شده یا آب چشمه طبیعی اغلب آب تمیزتری را برای دم کردن چای ارائه می دهد . آب غنی از کلسیم، منیزیم یا کلر می تواند بر طعم و عطر چای تأثیر منفی بگذارد. با این حال، آب مقطر یا تصفیه شده به طور کامل فاقد مواد معدنی به احتمال زیاد چای نارمغوبی را تولید می کند، از این رو، نسبت صحیح مواد معدنی نیز مهم است.

تعامل بین کیفیت آب و طعم چای به طور پیچیده با استخراج کاتچین ها در مقابل اسیدهای آمینه، از جمله تیانین، از برگ چای مرتبط است، با ترکیب آب که بر نسبت تلخی به شیرینی درک شده در دم کردن تاثیر می گذارد. مقادیر کمتری از کاتچین‌ها و به‌ویژه اپی‌گالوکاتچین بسیار تلخ (EGCG)، توسط آب با محتوای معدنی بالا و مقادیر کمتری از اسیدهای آمینه توسط آب با محتوای معدنی بالا استخراج می‌شوند. مطالعات علمی در مورد تأثیر کیفیت آب بر طعم چای محدود است، اما یافته‌ها به طور مداوم بر اهمیت ترکیب آب در شکل‌دهی به تجربه حسی چای تأکید می‌کنند. ملاحظاتی مانند سختی آب، کلر زنی و سطوح pH باید به دقت ارزیابی شود تا شرایط دم کردن بهینه شود و لذت بردن از چای دم شده افزایش یابد.

عکس چرخه حسی آب

چرخه‌های حسی برای توصیف غذاها و نوشیدنی‌ها و نیز برای آموزش و کالیبراسیون ارزیابان حسی به کار می‌آیند. چرخه‌ی طعمی آب بریتا به سه بخش مزه، بو و حس دهانی تقسیم شده است. توصیف ما از ارزیابی طعمی آب اغلب به واژه‌هایی چون «نرم»، «بی‌جان» و «خشک» خلاصه می‌شود. اما باید توجه داشت که ارزیابی حسی آب تنها به مزه و بو خلاصه نمی‌شود؛ همان‌طور که در نوشیدنی‌ها مانند قهوه، حس دهانی هم اهمیت دارد، در مورد آب هم «حس دهانی» مهم است: می‌خواهیم ببینیم در حین و بعد از نوشیدن آب، چه حس فیزیکی در دهان ما باقی می‌ماند. خیلی از آب‌ها هستند که در دهان، حسی دهانی «خشکی» ایجاد می‌کنند و بعد از نوشیدن‌شان نه تنها سیراب نشده‌ایم، بلکه تشنه‌تر هم شده‌ایم.

در بخش «بوی» چرخه حسی آب، عطریادهایی چون سبزیجاتی، کپکی، حیوانی، چرم، لاستیکی، پلاستیک‌طور، شیمیایی، فلزی و معدنی را می‌بینیم. در بخش «مزه»، پنج مزه‌ی اصلی را داریم که عبارت‌اند از: ترشی، تلخی، شوری، شیرینی و اومامی. و در قسمت حسی دهانی: دما، جوشان (گازدار، شبیه به ویژگی قرص جوشان ویتامین ث)، چسبندگی، آبکی و لمسی. لایه‌ی دیگری از این چرخه حسی، به «تعریف» هرکدام از این موصف‌ها اختصاص دارد. یعنی دقیقا همان نقشی که فرهنگی حسی چای برای چرخه‌ی طعمی انجمن چای تخصصی بازی می‌کند و در آن، تعریف و مصداق هرکدام از طعم‌یادها و عطرهای موجود در چرخه‌ی طعمی آمده است. به طور مثال، Cis-3-hexen-1-ol یادآور چمن تازه‌‌چیده است و به همین دلیل، به‌عنوان مرجع عطری چمن در این چرخه‌ی حسی معرفی شده است.

ونسا رینهارت، متخصص علوم حسی می‌گوید:

مزه‌ی آب، تحت تاثیر مقدار، رابطه و نوع مواد معدنی محلول در آن است. کاتیون‌ها یا یون‌هایی با بار مثبت، مسئول مزه‌هایی چون ترشی، تلخی و شیرینی هستند. در حالی‌که آنیون‌ها یا یون‌هایی با بار منفی، شدت مزه‌ها و حس دهانی را رقم می‌زنند. به‌طور نمونه، آب حاوی مقادیر زیادی از کلسیوم، پتاسیوم، کلورید یا منیزیوم، تلخ‌مزه است. سودیوم می‌تواند آب را احتمالا شیرین یا شور کند. بی کربنات (کربونات هیدروژن) می‌تواند آب را تخت و بی‌جان و یا حتا «خشک» کند و سولفاتْ احتمالا مزه‌ی آب را گچی می‌کند. تمامی این‌ها، باعث می‌شود که پروفایل طعمی آب و چای و هر نوشیدنی دیگری، تحت تاثیر قرار بگیرد.

آب ایده آل برای چای : ویژگی ها و معیار ها

دستیابی به یک فنجان چای عالی نیاز به آب با ویژگی های خاص دارد. سطح pH خنثی در حدود 7 بسیار مهم است (برای چای، چیزی بین 6 تا 7 خوب در نظر گرفته می شود)، زیرا آبی که خیلی اسیدی یا قلیایی است می تواند طعم لطیف چای را مخدوش کند. علاوه بر این، یک ترکیب معدنی متعادل، با سطوح متوسط ​​کلسیم و منیزیم، برای توسعه طعم مطلوب ضروری است. محتوای مواد معدنی بالا، که منجر به سختی آب می شود، می تواند استخراج چای را مختل کند و در نتیجه باعث عدم تعادل طعم شود. در حالی که آب سرد لوله کشی ممکن است برای هیدراتاسیون کافی باشد، طبیعت معمولا سخت آن چالش هایی را برای دم کردن چای ایجاد می کند. سختی آب بسته به ترکیب خاک متفاوت است. به عنوان مثال، خاک شنی در مقایسه با خاک غنی از آهک، آب زیرزمینی نرم تری تولید می کند. تاثیر سختی آب بر طعم چای عمیق است که با افزایش سطح قلیایی تشدید می شود. آب نرم و با طعم خنثی، بوم ایده آلی برای برجسته کردن طعم های پیچیده چای است و تجربه دم کردن را به ارتفاعات بی نظیری می رساند. هنگام انتخاب آب برای دم کردن چای، نوع چایی که در حال تهیه آن هستید را در نظر بگیرید. چای‌های سبک‌تر، مانند چای سبز و سفید، از آب نرم‌تر با محتوای مواد معدنی کمتر بهره می‌برند تا طعم‌های لطیف را درخشش دهند. برعکس، چای‌های تیره‌تر مانند چای سیاه و چای پوئر می‌توانند در برابر آب سخت‌تر مقاومت کنند که استحکام آن‌ها را افزایش می‌دهد. آب مورد استفاده برای دم کردن چای بسته به منطقه به طور قابل توجهی متفاوت است و بر شیوه های دم کردن سنتی و مشخصات طعم تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، آب های نرم و غنی از مواد معدنی مناطق کوهستانی مانند دارجیلینگ، هند، مکمل طعم لطیف چای دارجلینگ است. در مقابل، آب سخت لندن از لحاظ تاریخی شخصیت قوی و جسورانه چای صبحانه انگلیسی را شکل داده است. درک این تغییرات منطقه ای می تواند قدردانی شما را از چای و اهمیت فرهنگی آن عمیق تر کند. با منابع مختلف آب و پارامترهای دم کردن آزمایش کنید تا بهترین آب و چای مورد علاقه خود را پیدا کنید.

سختی و نرمی

سختی یا نرمی آب مورد استفاده در تهیه چای به میزان قابل توجهی بر طعم و عطر دم کرده نهایی تأثیر می گذارد. هنگامی که در دمای بالاتر از 65 درجه سانتیگراد (149 درجه فارنهایت) گرم می شود، همانطور که معمولاً هنگام تهیه چای انجام می شود، یون های کلسیم و منیزیم در آب تشکیل رسوب آهکی می دهند که می تواند به سطوح بچسبد و در انتشار عطر چای اختلال ایجاد کند. این یون‌ها همچنین به اسانس‌های موجود در برگ چای متصل می‌شوند و از استخراج آن‌ها جلوگیری می‌کنند و در نتیجه بوی نامطبوع ایجاد می‌کنند. علاوه بر این، آب سخت می‌تواند منجر به ایجاد لایه‌ای کدر روی سطح چای در هنگام سرد شدن، تشکیل کف، لکه‌های قهوه‌ای روی ظروف و تیره شدن و کدر شدن سریع چای شود . طعم چای دم شده با آب سخت صاف، تلخ و گاهی صابونی است. برعکس، آب تصفیه شده با کلسیم کم، بدون نیاز به جوشیدن شفاف می ماند و شفافیت و طعم چای را حفظ می کند. استفاده از آب تازه برای هر جلسه دم کردن ضروری است، زیرا آب جوشانده مکرر اکسیژن و حیات خود را از دست می دهد و به طور فزاینده ای قلیایی می شود و طعمی کسل کننده به چای می دهد. بنابراین، برخی از منابع نشان می‌دهند که جوشاندن تنها مقدار لازم آب، تجربه چای پر جنب و جوش و طعم را تضمین می‌کند. نکته دیگر کلرزنی است. از سوی دیگر، آب حاوی کلر در شستشوی EGCG و کافئین از برگ موثر است. جوشاندن آب قبل از استفاده در از بین بردن کلر موثر است، بنابراین ممکن است ارزش داشته باشد که آب خود را بجوشانید و بگذارید خنک شود ؛ قبل از اینکه از آن برای دم کردن چای استفاده کنید.

مقدار PH

مقدار pH آب نقش اساسی در شکل دادن به طعم چای، تعیین سطح اسیدی یا قلیایی آن دارد. اساساً pH غلظت یون‌های اسید یا هیدروژن (H+) را در مقایسه با عوامل قلیایی مانند یون‌های بی‌کربنات (HCO3) منعکس می‌کند. برای دستیابی به یک تجربه چای لذیذ، خنثی بودن pH ، زیرا قلیایی بودن بیش از حد می تواند طعم های نامطلوبی از تلخ و صابونی گرفته تا نمکی یا فلزی ایجاد کند . مقیاس pH که از 0 تا 14 را شامل می شود، 7 را به عنوان خنثی تعیین می کند، با مقادیر بالاتر نشان دهنده قلیایی و پایین تر نشان دهنده اسیدیته است. جالب توجه است که گرم کردن آب تمایل به افزایش قلیایی بودن آن دارد (آب سرد با pH 6.5 هنگام جوشاندن 7 می شود) با تبخیر اجزای اسیدی مانند CO2 و در نتیجه بر طعم چای تأثیر می گذارد. برای دم کردن چای بهینه، آب به طور ایده آل pH خنثی را در حدود 7 حفظ می کند، تعادلی که به ندرت در آب لوله کشی یافت می شود و اغلب مقدار pH آن 8 یا بالاتر است.

ترکیب معدنی :

ترکیب معدنی آب به شدت بر طعم و عملکرد آن در هنگام دم کردن چای تأثیر می گذارد. در حالی که آب عمدتاً از H2O تشکیل شده است، اما به طور طبیعی مواد معدنی مختلف را جذب می کند که به طور قابل توجهی بر روی طعم آن تأثیر می گذارد. مواد معدنی کلیدی برای دم کردن چای عبارتند از کلسیم (Ca)، منیزیم (Mg)، سدیم (Na)، پتاسیم (K)، کلر (Cl)، سولفات ها (SO4) و کربنات ها (CO3). علیرغم نگرانی های اولیه در مورد اجزای شیمیایی، این مواد معدنی، حتی کلر و سولفات ها، در مقادیر کم بی ضرر هستند و می توانند طعم آب و چای را افزایش دهند. به عنوان مثال، بی کربنات سدیم (NaHCO3) بافت و شیرینی را افزایش می دهد، کلرید کلسیم (CaCl2) طعم را تیز و خنک می کند، سولفات منیزیم (MgSO4) پیچیدگی و عطر را اضافه می کند، و بی کربنات پتاسیم (KHCO3 استحکام بیشتری دارد). با این حال، نسبت های دقیق بسیار مهم هستند، زیرا مقدار زیاد یا خیلی کم این مواد معدنی می تواند منجر به طعم نامتعادل در چای دم شده شود. درک یون های این نمک های معدنی کلید دستیابی به آب مناسب برای دم کردن چای است.

TDS:

آبی که از چشمه‌های کوهستانی صخره‌ای تامین می‌شود، به دلیل زمین ناهموار، دارای مواد جامد محلول (TDS) بالاتری است، در حالی که آب تصفیه‌شده از طریق اسمز معکوس معمولاً دارای حداقل TDS است. آبهای "سبک" با طعمی ترد و با طراوت مشخص می شوند، اگرچه در آب بسیار سبک ممکن است کمبود یا رقیق بودن احساس شود. در تجربه فنجون، آب های سبک تر مکمل چای های سبک تر هستند و طعم روشن و تازه آنها را افزایش می دهند. برعکس، آبهای "سنگین" طعم کاملتر و رضایت بخشی را ارائه می دهند، گاهی اوقات با ته مزه معدنی که یادآور محیط های سنگی است. این طعم معدنی می تواند طعم چای را افزایش دهد یا از آن بکاهد. آب‌های سنگین به خوبی با چای‌های تیره‌تر ترکیب می‌شوند و طعم‌های پررنگ و متعادل آن‌ها را برجسته می‌کنند. PPM ، اندازه گیری غلظت مواد معدنی کمیاب در آب است که تعداد یون های معدنی موجود در هر میلیون مولکول آب را نشان می دهد. چای معمولاً در آب با محتوای معدنی بین 20 تا 120 PPM رشد می کند، چای های سبک تر در انتهای پایین تر و چای های تیره تر در انتهای بالاتر عملکرد بهتری دارند.

ظریفت بافر :

علاوه بر این، مواد معدنی مانند هیدروژن کربنات (HCO3) نقش مهمی در ظرفیت بافر یا قلیایی بودن آب دارند و بر توانایی آن برای حفظ pH پایدار تأثیر می‌گذارند و بر حسب درجه سختی (dH) یا میلی‌گرم در لیتر (mg/l) اندازه‌گیری می‌شوند. سختی کربنات، مقدار کلسیم و منیزیم، که ارتباط نزدیکی با هیدروژن کربنات دارد، بر غلظت و ظاهر چای تأثیر می‌گذارد و سطوح بالاتر با کدر شدن و رگه‌های دم‌کرده مرتبط است. کاتیون‌های دو ظرفیتی مانند کلسیم و منیزیم به غلظت چای کمک می‌کنند و با پلی‌فنل‌ها کمپلکس‌هایی را تشکیل می‌دهند که بر ظاهر و طعم چای تأثیر می‌گذارند. به طور کلی، درک ترکیبات معدنی و TDS آب برای دستیابی به طعم مطلوب و جذابیت بصری در چای دم شده، با سختی کل در حالت ایده‌آل بیش از 9 درجه دسی‌هت نیست، ضروری است.

کلر زنی :

کلرزنی روش رایجی است که برای ضدعفونی کردن آب آشامیدنی با وارد کردن کلر برای از بین بردن میکروب ها استفاده می شود. در حالی که سطح کلر در آب تصفیه شده به طور معمول پایین است و هیچ ضرری ندارد، هنگامی که با بقایای آلی ترکیب شود، می تواند طعم و بوی آب را تغییر دهد و اغلب آن را ناخوشایند می کند. کیفیت طعم و مقادیر آستانه کلر بسته به شریک اتصال آن متفاوت است. در دم کردن چای، اگر سطح کلر به اندازه ای بالا باشد که بوی قابل توجهی به آب بدهد، چای حاصل ممکن است مزه ای شبیه کلر داشته باشد. علاوه بر این، کلر می‌تواند با رایحه‌های لطیف چای واکنش نشان دهد، حتی در سطوحی کمتر از آستانه طعم، و به طور بالقوه بر مشخصات کلی عطر تأثیر می‌گذارد. جوشاندن آب در یک کتری تنها کسری از کلر آبی (5-19٪) را حذف می کند و بخش قابل توجهی را به طور بالقوه با ترکیبات چای در طول دم کردن واکنش می کند.

ترکیبات آلی فرار :

ترکیبات آلی موجود در آب شامل ترکیبات آلی فرار (VOCs) می‌شود که می‌توانند از هر دو منبع طبیعی مانند متابولیت‌های میکروارگانیسم‌ مانند جلبک‌ها و منابع مصنوعی از جمله فعالیت‌های صنعتی و کشاورزی منشأ بگیرند. VOCها ظرفیت حل شدن در آب را تا حد معینی دارند و در عین حال در هوا نیز تبخیر می شوند. علیرغم مقادیر بسیار ناچیز آنها، برخی از VOCها قابل درک هستند. وجود چنین مواد آلی در آب آشامیدنی به شدت تنظیم شده است، با مقادیر محدودی دقیق برای این مواد برای اطمینان از ایمنی و کیفیت آب.

مسايل و راه حل های رایج آب  :

آب لوله کشی کلردار می تواند طعم های نامطلوبی به چای بدهد و در نتیجه طعمی تند یا دارویی ایجاد کند. برای کاهش این مشکل، از آب فیلتر شده استفاده کنید. آب سخت، که با محتوای مواد معدنی بالا مشخص می شود، می تواند از استخراج طعم جلوگیری کند و پسماندهای رسوبی را همانطور که قبلاً در مورد آن صحبت کردیم، به جا بگذارد. استفاده از نرم‌کننده یا سیستم فیلتر آب می‌تواند به کاهش این مشکلات کمک کند و از دم‌کردن نرم‌تر و متعادل‌تر اطمینان حاصل کند. چند راه حل را بررسی می کنیم.

آب شیر :

کیفیت آب لوله کشی بسته به موقعیت مکانی متفاوت است و هر کشور از سیستم های درجه بندی متفاوتی استفاده می کند. در آلمان و هلند، آب لوله کشی با درجه آلمانی (°D) اندازه گیری می شود، در حالی که در بریتانیا به درجه انگلیسی (°E) و در فرانسه با درجه فرانسوی (°f) اندازه گیری می شود. در ایالات متحده، اندازه گیری ها معمولاً بر حسب قسمت در میلیون (PPM) . با توجه به این استانداردهای متفاوت، تعیین سختی آب لوله کشی در هر منطقه معین چالش برانگیز است. برای اطمینان از ویژگی های خاص آب لوله کشی خود، توصیه می شود با تامین کننده آب محلی خود مشورت کنید و اطمینان حاصل کنید که در مورد سطوح سختی و مقادیر pH پرس و جو می کنید.

آب فیلتر شده :

بنابراین اکنون می دانید که آب لوله کشی به ندرت نرم است و همه آب های بطری شده نرم نیستند، اگرچه استثناهایی از این قاعده وجود دارد. بهترین و ارزان ترین راه حل برای به دست آوردن آب فیلتر شده برای چای خود استفاده از فیلتر آب با کیفیت خوب است. چندین گزینه وجود دارد. انتخاب مناسب بسیار مهم است زیرا در نتیجه نهایی تفاوت زیادی وجود دارد. آب چقدر نرم می شود و قلیاییت آن بعد از فیلتر کردن چطور است؟ آکادمی چای بریتانیا و انجمن چای تخصصی اروپا به طور گسترده با شرکت فیلتر آب BRITA همکاری کرده‌اند، شاید بررسی آنها ممکن است نتایج جالبی را نشان دهد.

نرم کردن آب با شما :

برای نرم کردن آب برای دم کردن بهینه چای، روش های مختلفی در دسترس است که هر کدام دارای فواید و ملاحظات منحصر به فردی هستند. روش مبدل یونی که معمولاً در مناطق دارای آب سخت استفاده می شود، شامل دو نوع اصلی است:

 - نرم کننده نمک : این سیستم در نقطه ای که آب وارد خانه می شود، یون های سدیم را با یون های کلسیم و منیزیم مبادله می کند و از تشکیل رسوب آهک در هنگام گرم شدن آب جلوگیری می کند. با این حال، افزایش قلیاییت به دلیل نمک های اضافه شده می تواند بر طعم چای تأثیر منفی بگذارد و در نتیجه طعم صاف یا صابونی ایجاد کند.

- نرم کننده هیدروژن : این سیستم برای آب در نظر گرفته شده برای چای و قهوه در نزدیکی شیر نصب میشود . این سیستم از یک فیلتر چند مرحله ای برای تبادل یون های کلسیم و منیزیم برای یون های هیدروژن استفاده می کند و قلیایی بودن را کاهش می دهد. در حالی که ممکن است مقداری کلسیم و منیزیم باقی بماند، آب نرم شده برای دم کردن چای، به ویژه انواع ظریف مانند اولانگ سبک، مناسب تر است. علاوه بر این، روش های جایگزین عبارتند از:

- پارچ فیلتر : یک گزینه مناسب برای مصارف خانگی، پارچ آب با فیلتر مناسب، شامل مبدل یونی H+ و فیلتر کربن، به طور موثر کلر و سایر ناخالصی ها را حذف می کند و از مناسب بودن آب برای چای اطمینان می دهد.

- سیستم فیلتر اسمز معکوس : این روش با ارائه تمیزترین و نرم ترین آب، از فیلتراسیون با فشار بالا برای حذف جامدات، مواد آلی، ویروس ها و باکتری ها استفاده می کند. اگرچه قلیائیت را کاهش می دهد، اما ممکن است برای طعم مطلوب چای به معدنی شدن اضافی نیاز داشته باشد. سیستم های اسمز معکوس که در اندازه های مختلف برای مصارف خانگی و تجاری موجود است، راه حل جامعی برای نرم شدن آب ارائه می دهد.

آب بطری :

هنگام انتخاب آب بطری برای دم کردن چای، بررسی دقیق برچسب برای اطمینان از مناسب بودن آن بسیار مهم است. به سطح کلسیم (Ca)، منیزیم (Mg) و کربنات هیدروژن (HCO3) توجه کنید، زیرا غلظت بالاتر این مواد معدنی می تواند بر طعم چای تأثیر منفی بگذارد. در حالت ایده آل، آب معدنی با سطح کلسیم 5 میلی گرم در لیتر یا کمتر، سطح منیزیم 2 میلی گرم در لیتر یا کمتر، و سطوح کربنات هیدروژن 20 میلی گرم در لیتر یا کمتر را انتخاب کنید. علاوه بر این، اطمینان حاصل کنید که سطح باقیمانده خشک 50 میلی گرم در لیتر یا کمتر است، همانطور که روی برچسب نشان داده شده است. علیرغم راحتی آب بطری، هزینه، اثرات زیست محیطی و .. ، استفاده از فیلتر آب با کیفیت را برای علاقه مندان به چای و کافه رستوران ها انتخابی پایدارتر و کاربردی تر می کند.

زیبایی چای در تطبیق پذیری و سازگاری آن با ترجیحات شخصی است. از آزمایش با منابع آب، دما و انواع گوناگون آب نترسید تا تجربه چای خود را مطابق میل خود تنظیم کنید. برای ثبت مشاهدات خود و به اصلاح تکنیک دم کردن خود در طول زمان، یک ژورنال تهیه کنید. به یاد داشته باشید، سفر به ناشناخته های یک فنجون کامل به اندازه مقصد های شناخته شده ارزشمند است.